Υπάρχει μόνο ένας δρόμος, της καρδιάς. Αν τον ακολουθήσεις δεν θα κάνεις ποτέ λάθος. Θα πληγωθείς (μπορεί), θα πονέσεις (σίγουρα), θα κλάψεις (κυρίως), μα θα νιώσεις και θα ζήσεις στιγμές πραγματικές, ατόφιες, αγνές, πλημμυρισμένες από ζεστασιά και όνειρα. Κάποιοι το λένε «ευτυχία» εγώ το λέω ανταμοιβή για την ελπίδα. Θα καταλάβεις ότι ο παράδεισος είναι ένα μέρος πάνω στη γη (κάθε μέρος) και θα τον βλέπεις γιατί δεν θα φοβάσαι να τον χάσεις γιατί είχες την αρετή και την τόλμη να ρισκάρεις την ψυχή σου. Ο Θεός μας έπλασε με απέραντη σοφία
βουρκώνει τα μάτια μα δεν σταματά το χρόνο. Αλλωστε μετά από την καταιγίδα βγαίνει πάντα το ουράνιο τόξο και Εσύ μου απέδειξες ότι βγαίνει ΠΑΝΤΑ.
Θα σε φυλάξω στην καρδιά μου γιατί σου αξίζει.
Θα σε φιλήσω γλυκά όταν σε ξαναδώ γιατί είναι η πιο τρυφερή έκφραση αγάπης και σ' αγαπάω τόσο μα τόσο πολύ που η θλίψη γίνεται ανείπωτη. Μπορώ και σ' αγαπάω και αυτό για μένα είναι το μεγαλύτερο δώρο. Μπορώ κάθε βράδυ να κλείνω τα μάτια μου και να προσεύχομαι να 'σαι καλά.
ο έρωτας είναι σαν το Θεό: ο καθένας μας τον αντιλαμβάνεται με το δικό του τρόπο. Κι αν οι ποιητές τον ύμνησαν ή τον απαρνήθηκαν, αν η επιστήμη τον αγνόησε, αν ο πολύτιμος και μοναδικός πόθος μιας ζωής μάς οδηγήσει τελικά στην ολοκληρωτική ευτυχία ή στην απόλυτη τρέλα, είναι βέβαιο ότι όλοι, κάποια στιγμή, ακολουθούμε το δρόμο του· με υπομονή κι επιμονή, φόβο κι ελπίδα, ελεύθεροι μα δέσμιοι, παίρνουμε το μονοπάτι της καρδιάς.
Οι οδοιπόροι της καρδιάς της Ε.Ομηρόλη
